Herfstsymposium 2022
Een rampzalige avond!
“De rol van beeldvorming in de traumatologie en forensische odontologie”
Datum Donderdag 6 oktober 2022
Locatie Hotel van der Valk Almere, Veluwezoom 45, 1327 AK Almere
Tijd 16:00-20:00
Kosten Leden €165,-
Niet-leden €210,-
Studenten €60,-
Doelgroep Tandartsen, MKA-chirurgen
Sprekers dr. B. (Baucke) van Minnen, dr. L. (Leander) Dubois, drs. F. (Frithjof) Kroon,
dr. R. (Romke) Rozema
KRT punten 3 bij KRT, NVMKA, NVvO
Inschrijven via deze link
Programma
15:30 – 16:00 uur Inloop met koffie en thee
16:00 – 16:45 uur Inzet van beeldvorming bij maxillofaciale en dento-alveolaire traumatologie als diagnosticum (Rozema/van Minnen)
16:45 – 17:30 uur Inzet van beeldvorming bij maxillofaciale traumatologie ter ondersteuning van behandeling (Dubois)
17:30 – 18:30 uur 3-gangen diner
18:30 – 19:45 uur Beeldvorming in de forensische odontologie (Kroon)
19:45 – 20:00 uur Discussie
20:00 – 21:00 uur Borrel
Inzet van beeldvorming bij maxillofaciale en dento-alveolaire traumatologie als diagnosticum
Dr. R. (Romke) Rozema en dr. B. (Baucke) van Minnen
In de afgelopen 15 jaar is de beeldvorming in de primaire diagnostiek van patiënten met aangezichtsletsel geleidelijk verder opgeschoven van 2D naar 3D beeldvorming door middel van (Cone Beam-)CT. Dit levert voordelen op met betrekking tot het stellen van de diagnose, zeker als het fracturen betreft van het middengezicht en de bovenste gezichtshelft. Nadelen van het veelvuldig inzetten van de CT-scan als diagnosticum zijn de oplopende kosten en hogere stralingsbelasting ten opzichte van 2D röntgendiagnostiek. Dit heeft er toe geleid dat in de afgelopen jaren de diagnostiek met behulp van CT opnieuw is geëvalueerd. Wanneer is op basis van gedegen lichamelijk onderzoek aanvullende beeldvorming echt nodig? En hoever kan de stralingsdosis worden teruggebracht om met behulp van moderne beeldverwerking en -verbeteringstechnieken alsnog betrouwbare diagnostiek te kunnen verrichten?
Inzet van beeldvorming bij maxillofaciale traumatologie ter ondersteuning van behandeling
Dr. L. (Leander) Dubois
Dat 3D beeldvorming steeds meer gezien wordt als gouden standaard als het gaat om diagnose van aangezichtsletsel spreekt voor zich. Zeker bij complexere verbrijzelingsletsels zal 3D beeldvorming ervoor zorgen dat je minder snel voor een verrassing komt te staan. De uitdaging is om alles uit deze DICOM-data set te halen door de principes van computergestuurde chirurgie toe te passen. Met geavanceerde segmentatie en spiegeltechnieken kan namelijk de pre traumatische anatomie worden gesimuleerd. Letsels kunnen virtueel worden gereconstrueerd. Door deze planningen te exporteren naar 3D printers is het mogelijk geprinte modellen te vervaardigen die kunnen helpen bij de behandelplanning door hierop osteosyntheseplaten voor te buigen. Nog mooier is om de hele workflow te digitaliseren en zelfs de implantaten patiënt specifiek te vervaardigen. Daarnaast kan de reeds gemaakte 3D planning ook geëxporteerd worden naar de navigatieapparatuur. Deze geeft een dynamische feedback tijdens de operatie en helpt sturing geven aan de reconstructie. Voordat de patiënt uit narcose ontwaakt zal intra-operatieve beeldvorming helpen om het bereikte resultaat te visualiseren. Door de planning hierop te superponeren is direct zichtbaar hoe nauwkeurig de reconstructie is geweest en geeft de mogelijkheid direct iets aan te passen. Zelfs bij complexe reconstructies zijn nauwkeurigheidsmarges onder 1mm mogelijk.
Voor de hoog-complexe primaire maxillofaciale traumatologie helpen bovenstaande principes om tot voorspelbare uitkomsten te komen. Voor de secundaire traumatologie geldt dat de 2e kans de laatste kans zou moeten zijn, waardoor elk stukje wat bijdraagt aan een meer voorspelbare uitkomst meer dan welkom is.
Beeldvorming in de Forensische Odontologie
Drs. F. (Frithjof) Kroon
Het komt regelmatig voor dat lijken worden aangetroffen van onbekende personen. Daarbij gaat het om individuele gevallen, maar ook om (massa) rampen waar meerdere slachtoffers vallen te betreuren. Vaak zijn de lichamen ernstig gemutileerd en mede daarom niet meer toonbaar voor nabestaanden. Uit humanitaire overwegingen maar ook vanwege juridische en verzekeringstechnische belangen, zal men zich steeds tot het uiterste inspannen om de identiteit van een overledene te achterhalen. Bij de identificatie speelt het gebit geregeld een belangrijke rol en wordt de forensisch odontoloog ingeschakeld.
Forensische odontologie is het deel van de tandheelkunde dat zich - in het belang van justitie - bezighoudt met de professionele behandeling en onderzoek van tandheelkundig bewijsmateriaal, en met deskundige interpretatie en documentatie van de bevindingen. Identificatie van onbekende stoffelijke overschotten op basis van gebitsgegevens is het belangrijkste werkterrein van de forensische odontologie. Ook bij massarampen, waarbij veel slachtoffers zijn, is gebleken dat identificatie aan de hand van het gebit zeer goed toepasbaar is.
In deze presentatie staat de gebitsidentificatie centraal. Een en ander wordt toegelicht door middel van casuïstiek van individuele gevallen. Daarbij zal worden geïllustreerd dat röntgenopnamen belangrijk zijn. Ze kunnen het verschil maken en vaak doorslaggevend zijn.
De forensisch odontoloog maakt ook deel uit van het Landelijk Team Forensische Opsporing (voorheen het Rampen Identificatie Team) en wordt dus ook ingezet bij rampen, zoals na de vuurwerkramp in Enschede, de tsunami in Thailand en de MH17. Aan de hand van de inzet in Thailand na de tsunami wordt uiteengezet hoe het er in de praktijk aan toegaat.
Over de sprekers
Leander Dubois is sinds 2011 als MKA-chirurg verbonden aan het Amsterdam UMC, locatie AMC en het St Antonius ziekenhuis. Zijn aandachtsgebieden zijn de aangezichtstraumatologie, orbita en orthognathische chirurgie. In 2016 is hij gepromoveerd op de voorspelbaarheid van oogkasreconstructies. Hij begeleidt diverse onderzoeksprojecten in aangezichtstraumatologie, orbitachirurgie en de dento-alveolaire chirurgie. De focus ligt hier in het verbeteren van de voorspelbaarheid van behandeling met behulp van nieuwe technologie. Hij heeft meegewerkt aan diverse richtlijnen en standaarden op het gebied van de traumatologie en acute zorg. Hij heeft zitting in diverse internationale werkgroepen op het gebied van traumatologie, orbitachirurgie en osteosynthesetechnieken en geeft regelmatig, zowel nationaal als internationaal, voordrachten over deze onderwerpen.
Romke Rozema begon zijn loopbaan als radiodiagnostisch laborant. Tijdens zijn opleiding Medische Beeldvorming en Radiotherapeutische Technieken aan de Hanzehogeschool Groningen raakte hij geïnteresseerd in wetenschappelijk onderzoek naar beeldvorming in de aangezichtstraumatologie. In 2014 startte hij met de studie Geneeskunde. Deze studie combineerde hij met een promotieonderzoek. In 2022 promoveerde hij op het proefschrift getiteld: ”Diagnostic management of maxillofacial trauma patients: clinical considerations and radiological advancements”.
Naast het onderzoek heeft Romke inmiddels op verschillende fronten klinische ervaring in de diagnostiek van trauma patiënten. Hij heeft tijdens zijn studie gewerkt als radiodiagnostisch laborant en is momenteel ANIOS chirurgie in het Martiniziekenhuis in Groningen. Het werk op de afdeling Spoedeisende Hulp is hier een dagelijks onderdeel van.
Baucke van Minnen voltooide zijn opleiding tot kaakchirurg in 2010. Hij is werkzaam in het Universitair Medisch Centrum Groningen met als klinische aandachtsgebieden de aangezichtstraumatologie en de orale implantologie. Naast zijn dagelijks werk als Chef de Clinique, is hij betrokken bij het onderwijs op het gebied van aangezichtstraumatologie en dento-alveolaire traumatologie aan studenten Tandheelkunde en kaakchirurgen (in opleiding). Ook internationaal geeft hij lezingen en cursussen op het gebied van de aangezichtstraumatologie vanuit de traumasectie van de S.O.R.G. (Strasbourg Osteosynthesis Research Group). Zijn wetenschappelijk onderzoek richt zich op het optimaliseren van de diagnostiek en behandeling van patiënten met aangezichtsletsel.
Frithjof Kroon voltooide zijn studie tandheelkunde en studie geneeskunde in Utrecht, waarna hij werd opgeleid tot specialist MKA-chirurgie aan het VU medisch centrum te Amsterdam. Vervolgens is hij tot 2018 als kaakchirurg werkzaam geweest in het ziekenhuis te Spijkenisse. Sinds 2014 is hij staflid op de afdeling Mondziekten, Kaak- en Aangezichtschirurgie, Bijzondere Tandheelkunde en Orthodontie van het Erasmus Medisch Centrum te Rotterdam.
Vanaf 1993 houdt hij zich daarnaast bezig met forensische werkzaamheden. Aanvankelijk ook als forensisch geneeskundige, maar de laatste jaren voornamelijk als forensisch odontoloog voor politie, justitie en het Nederlands Forensisch Instituut (NFI). In die hoedanigheid is hij ook lid van het Landelijk Team Forensische Opsporing.
Inschrijven voor het herfstsymposium kan via deze link.